نویسندگان چندزبانه و زبان سوم: از ادبیات مهاجرت تا ادبیات نومد

این تحقیق به بررسی موردی نویسندگی به زبان سوم می‏پردازد و سه عنصر هویت فرامابینی، نوشتار انتزاعی و فراموشی را از ویژگی‏های برجسته آن برمی‏شمارد. از میان نویسندگان چندزبانه، برخی نویسندگان مهاجر به منظور رهایی خویش از بند محدودیت‏های دوگانه جغرافیایی و هویتی به کشوری سوم نقل مکان می کنند و به زبانی سوم می‏نویسند. این نویسندگان از عنوان ادبیات مهاجرت که تعریف کننده هویت و محدودکننده نوشتارشان است، به تنگ آمده‏‏اند و با نفی هویت پیشین و خاطرات گذشته خود به هویت نومد نزدیک می‏شوند. اینان زبانی انتزاعی را برای نوشتارشان برمی‏گزینند که از طبقه‏بندی‏های اجتماعی و فرهنگی رهاست. نمونه‏ بارز آنان نویسنده هندی آمریکایی جومپا لاهیری است که پس از کسب موفقیت و شهرت در وادی ادبیات مهاجرت در آمریکای شمالی، به قصد رهایی خویش از این هویت به کشوری سوم نقل مکان کرده است و به زبانی سوم می‏نویسد. این جستار با بررسی تجربه چندزبانی و چندفرهنگی لاهیری در اثرش، به عبارتی دیگر، درصدد است نشان دهد چگونه نویسندگی به زبان سوم می‏تواند نویسنده مهاجر را از بند خاطرات و هویت دوگانه رها سازد و او را به هویتی فرامابینی یا نومدی نزدیک سازد.