ارزیابی رفتارهای پیشگیرانه از بیماری کرونا بر اساس مدل بهداشتی باورهای سلامتی

در پی همه گیری بیماری کرونا در ایران و سراسر جهان ، مهمترین هدف سیاست های بهداشتی بر رعایت رفتارهای پیشگیرانه و ارزیابی آن متمرکز شده است. در بسیاری از مطالعات، جنبه‏های مختلف رفتارهای پیشگیرانه با استفاده از یکی از موثرترین مدل‏ های روانشناسی اجتماعی، یعنی مدل باورهای بهداشتی بررسی شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر نیز مطالعه رابطه تبعیت از رفتارهای پیشگیرانه بیماری کرونا و مدل باورهای بهداشتی، و پیش‏بینی تبعیت بالا و پایین از این رفتارها بر اساس متغیرهای مدل باورهای بهداشتی بود.

پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه بزرگسالان بالای20 سال ساکن تهران بود  که 472 نفر از داوطلبین به روش فراخوان آنلاین انتخاب شدند. ابزارهای مطالعه شامل پرسشنامه تبعیت از رفتارهای پیشگیری از بیماری کرونا (CPBC)، و پرسشنامه باورهای بهداشتی (HBM) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 میانگین رعایت رفتارهای پیشگیرانه در همه شرکت کنندگان 38/3 و انحراف استاندارد 83/0 بود. سپس دو گروه تبعیت بالا و پایین به ترتیب گروه بالا (17/0±18/4) و گروه پایین (28/0±92/1) تشکیل شد. یافته‏ های حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که سطح بالای تبعیت را می‏توان بر اساس باور به شدت خطر، و مزایای رعایت رفتاهای بهداشتی پیش‏بینی نمود. درحالی که سطح پایین تبعیت بر اساس سن افراد، و مزایا و موانع انجام رفتارهای پیشگیرانه  قابل پیش‏بینی بود.

 از آنجا که رفتارهای پیشگیرانه به عنوان بهترین روش برای کنترل شیوع ویروس کرونا شناخته می‏شود، شناسایی متغیرهایی که ممکن است رعایت آنها را کاهش داده یا تشدید نماید، می‏تواند به توسعه برنامه‏ریزی‏های موثرتر سلامت در جامعه ایران کمک شایانی نماید. بنابراین، با تمرکز بر افزایش مزایا و کاهش موانع اجرای رفتارهای پیشگیرانه می‏تواند به شکلی موثر بر پیشگیری و کاهش انتقال ویروس کرونا موثر باشد.