اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی با روش آموزش چند رسانه ای بر رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی با روش چندرسانه ای بر رفتارسازشی دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه ی آماری شامل همه ی دانش آموزان کم توان ذهنی پایه هشتم دوره متوسطه اول شهر تهران بود که 40 نفر از آن ها انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسه 45 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) با استفاده از نرم افزار چندرسانه ای محقق ساخته  آموزش دیدند ولی به گروه گواه آموزشی ارایه نشد. ابزار جمع آوری داده ها، مقیاس رفتار سازشی وایلند و برنامه چندرسانه ای آموزشی محقق ساخته بود. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که میانگین رفتار سازشی گروه آزمایش به طور معناداری بیشتر از گروه گواه بود (001/0 >P).  همچنین نمرات رفتار سازشی گروه آزمایش در مهارت های ارتباطی، مهارت اجتماعی و مهارت زندگی معنادار بود (001/0 >P)، ولی در مهارت حرکتی معنادار نبود. نتیجه این که برنامه آموزش مهارت های اجتماعی به روش چندرسانه ای باعث بهبود رفتار سازشی، مهارت ارتباطی، مهارت اجتماعی و مهارت زندگی دانش آموزان کم توان شد. بنابراین برنامه ریزی برای ارایه آموزش از طریق چندرسانه ای به این دانش آموزان اهمیت ویژه ای دارد.