نقش میانجیگرانه انگیزش شغلی درونی در رابطه تعهد شغلی و اخلاق حرفه ای با عملکرد فرانقش آتش نشانان

شغل آتش نشانی، از جمله مشاغل دشوار است که به علت مواجهه دایمی با خطرات جانی، از درجه استرس بالایی برخوردار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگرانه انگیزش شغلی درونی در رابطه تعهد شغلی و اخلاق حرفه ای با عملکرد فرانقش در بین آتش نشانان شهر اصفهان انجام گردید.

روش پژوهش توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه آتش نشانان شهر اصفهان بود که از میان آنان، تعداد 228 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های انگیزش شغلی درونی(گنگه و همکاران، 2015)، تعهد شغلی (بلاو، 2009)، اخلاق حرفه ای (هاکرینا، 2011) و عملکرد فرانقش (لی و آلن، 2002) بوده است. داده ها ازطریق ضریب همبستگی پیرسون و الگوی مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS23 و   Smart PLS3استفاده شد.

نتایج نشان داد که اخلاق حرفه ای بر انگیزش شغلی درونی، عملکرد فرانقش معطوف به سازمان و افراد؛ انگیزش شغلی درونی بر عملکرد فرانقش معطوف به افراد؛ تعهد شغلی بر انگیزش شغلی درونی و عملکرد فرانقش معطوف به سازمان تاثیر مستقیم دارد (P<0/05). همچنین، مدل ارایه شده از برازش مطلوبی برخوردار است و با بررسی اثرات غیرمستقیم و میانجی از طریق روش بوت استراپینگ در نرم افزار PLS نشان داده که انگیزش شغلی درونی میانجی کننده تاثیر تعهد شغلی و اخلاق حرفه ای بر عملکرد فرانقش معطوف به افراد است.

یافته های پژوهش حاضر نشان داد که اخلاق حرفه ای و تعهد شغلی از طریق انگیزش شغلی درونی سبب افزایش رفتار های فرانقش می گردد. بنابراین، به دلیل نقش و اهمیت رفتار های فرانقش در شغل آتش نشانی، توجه به این یافته مهم باید مد نظر مدیران و سیاستگزاران این سازمان قرار بگیرد.