بررسی تاثیر هوادهی در کاهش رطوبت پسماند غذایی به روش خشک کردن بیولوژیکی

خشک کردن بیولوژیکی یکی از روش های پیش پردازش پسماند جهت کاهش رطوبت آن می باشد. رطوبت بالای پسماند شهری موجب مشکل شدن مدیریت این نوع پسماند، کاهش ارزش حرارتی، تولید شیرابه و سخت کردن روش های دفع و بازیافت می گردد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوادهی در کاهش رطوبت پسماند غذایی به روش خشک کردن بیولوژیکی پسماند آلی فساد پذیر می باشد. از اینرو، یک سیستم نوین خشک کردن بیولوژیکی در مقیاس پایلوت برای پردازش پسماند جامد شهری طراحی شد. همچنین عوامل مهم و تاثیرگذار روی خشک کردن بیولوژیکی شامل میزان اختلاط، رطوبت، اندازه ذرات، زمان هوادهی، مقدار هوادهی و عامل حجیم مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت، عملکرد پایلوت روی پسماند غذایی فساد پذیر تهیه شده از سلف سرویس مرکزی پردیس اصلی دانشگاه شهید بهشتی با دو نرخ هوادهی ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که وزن، حجم و رطوبت پسماند کاهش قابل توجهی یافته و مقدار PH شیرابه پسماند در 35/8 تثبیت یافت. همچنین رطوبت به میزان زیادی کاهش به صورتی که در پایان دوره مرحله اول برابر با 10/25 و مرحله دوم برابر با 80/21 باقی مانده است و جامدات فرار افزایش یافته است. وزن نهایی پسماند برابر با 86/6 کیلو گرم رسید و در نتیجه هوادهی در کاهش رطوبت پسماند غذایی فسادپذیر به روش خشک کردن بیولوژیکی یک روش پایدار برای کاهش رطوبت پسماند می باشد