عملکرد لرزه ای سازه های نامتقارن جداسازی شده فولادی با سیستم های مهاربندی شورون، ضربدری و زیپر

از روش های موثر مقابله با اثرات زمین لرزه بر سازه استفاده از سیستم جداساز لرزه ‏ای است. در این مقاله عملکرد سازه های نامتقارن جداسازی شده فولادی با سیستم های ‏مهاربندی مختلف تحت اثر مولفه های افقی و قایم بررسی شده است. بدین منظور 3 نوع سیستم مهاربندی شورون، ضربدری و زیپر در سازه های 5 و 10 طبقه با ایجاد ‏نامتقارنی 10% و 20% درصدی ناشی از خروج از مرکزیت جرمی تحت اثر مولفه های قایم و افقی ‏زلزله مطالعه گردید. تحلیل تاریخچه زمانی ‏غیر خطی با 7 شتاب نگاشت منتخب حوزه نزدیک انجام شده است. ابتدا سازه متقارن در دو حالت پایه ثابت و جداسازی شده تحلیل شد و سپس اثر نامتقارنی در دو حالت خروج از ‏مرکزیت جرمی 10% و 20% در سازه های مورد نظر مورد مقایسه قرار گرفت. متوسط مقدار نیروی برشی، دریفت و دوران طبقات و انرژی ورودی به سازه، پارامترهای مورد بررسی در این مقاله هستند. با افزایش خروج از مرکزیت جرمی سازه میزان جذب انرژی ورودی سازه توسط جداساز کاهش و برش پایه افزایش یافته است. در میان سیستم های مهاربندی متخلف، انرژی جذب شده توسط سیستم جداساز در سازه با مهاربند زیپر 53% افزایش یافته و میزان برش پایه 80% کاهش داشته است. بر اساس نتایج تحلیل، جداسازی از پایه در سازه با مهاربند ضربدری در حالت متقارن و نامتقارن جرمی، سبب کاهش بیش از 70% دوران طبقات نسبت به سایر سیستم های مهاربندی شده است.