بررسی اثر کودهای آلی و زیستی و ماده افزودنی هیدرومکس بر ماندگاری علف کش نیکوسولفورون در خاک با استفاده از روش زیست سنجی

به منظور بررسی اثر کودهای آلی و ماده افزودنی هیدرومکس بر ماندگاری علف کش نیکوسولفورون در خاک، آزمایشی با استفاده از روش زیست سنجی در سال 95-1394 در  دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرا بود که تیمارهای آزمایش شامل کاربرد کودهای آلی و زیستی در چهار سطح کود گاوی، ورمی کمپوست، مایکوریزا و شاهد بدون کاربرد کود آلی، مقادیر کاربرد علف کش نیکوسولفورون (40 و 80 گرم ماده موثره در هکتار) و کاربرد و عدم کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس بودند. برای تعیین مقدار نیکوسولفورون در خاک، در فواصل زمانی صفر، دو، پنج، هشت، 16، 30، 60 و 90 روز پس از سمپاشی از عمق صفر تا 15 سانتی متری خاک نمونه گیری انجام و پس از انتقال به گلخانه، با استفاده از گیاه محک شاهی با آزمون زیست سنجی، مقدار باقیمانده علف کش تعیین شد. نتایج نشان دادند که با افزایش مقدار نیکوسولفورون، سرعت تجزیه علف کش، کاهش و مقدار پسماند آن در خاک، افزایش یافت. کاربرد هیدرومکس، باعث کاهش سرعت تجزیه علف کش و افزایش نیمه عمر آن شد. همچنین کاربرد ماده افزودنی با مقادیر کاهش یافته علف کش، سبب کاهش باقیمانده علف کش شد. بیشترین سرعت تجزیه (071/0 میکروگرم در کیلوگرم خاک در روز) و کمترین نیمه عمر نیکوسولفورون (76/9 روز)، در تیمار کاربرد کود گاوی و کاربرد نیکوسولفورون  به مقدار 40 گرم ماده موثره در هکتار به همراه هیدرومکس مشاهده شد.بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، کاربرد کودهای آلی و زیستی به همراه مقادیر کاهش یافته نیکوسولفورون  و ماده افرودنی هیدرومکس قادر هستند ماندگاری آن را در خاک کاهش دهند.