بررسی ماندگاری علف کش نیکوسولفورون در خاک تحت تاثیر تجزیه شیمیایی و زیستی در شرایط کنترل شده

نیکوسولفورون از گروه علفکش هایی است که دارای پسماند خاکی است و باقیمانده آن در خاک قادر است به محصولات حساس در تناوب زراعی خسارت وارد کند. به منظور بررسی ماندگاری علف ‏ کش نیکوسولفورون در خاک تحت تاثیر تجزیه زیستی و شیمیایی در شرایط کنترل شده، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 95-1394 انجام شد. فاکتور اول شرایط استریل و غیر استریل خاک و کود در دو سطح ، فاکتور دوم کاربرد کودهای آلی و زیستی در چهار سطح کود گاوی، کود ورمی کمپوست و کود زیستی مایکوریزا (با نسبت دو درصد وزنی) به همراه شاهد بدون کاربرد کود و فاکتور سوم زمان های نگهداری نمونه ها در انکوباتور در هشت سطح صفر (0)، 4، 8، 16، 35، 50، 80 و 100 روز بود. نتایج نشان داد تجزیه نیکوسولفورون در شرایط استریل از طریق فرایند هیدرولیز شیمیایی و در شرایط غیراستریل از طریق فرایند هیدرولیز شیمیایی و تجزیه زیستی است. در شرایط بدون کاربرد کودهای آلی، سرعت تجزیه علف کش نیکوسولفورون در حالت استریل و غیر استریل تفاوت معنی داری ندارد. اما با کاربرد کودهای آلی، سرعت تجزیه افزایش و باقیمانده علفکش کاهش یافت. کمترین باقیمانده نیکوسولفورون از کاربرد کود گاوی در شرایط غیر استریل) 01/0 میکروگرم در کیلوگرم) و استریل) 03/0 میکروگرم در کیلوگرم (حاصل شد. بیشترین سرعت تجزیه نیکوسولفورون از کاربرد کود گاوی در شرایط غیر استریل و کمترین سرعت تجزیه در غیاب کاربرد کودهای آلی و شرایط استریل (018/0 میکروگرم در کیلوگرم در روز) مشاهده شد.