مطالعه تاثیر رژیم های مختلف آبیاری و کاربرد کمپوست غنی شده با زئولیت بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه کینوا (Chenopodium quinoa Willd)

کم آبی یکی مهمترین تنش های محیطی است که رشد و عملکرد گیاهان زراعی را کاهش می دهد. کودهای آلی مانند کمپوست و ترکیبات معدنی مانند زیولیت می توانند از اثر منفی کم آبی بر گیاهان بکاهند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر سطوح آبیاری (25، 50 و 75 درصد تخلیه رطوبت ظرفیت زراعی) و تیمارهای کمپوست غنی شده با زیولیت (عدم کاربرد کود، کاربرد 4 تن کمپوست، کاربرد 8 تن کمپوست، کاربرد 4 تن کمپوست+10 تن زیولیت و کاربرد 8 تن کمپوست+10 تن زیولیت) بر عملکرد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک کینوا بود. این مطالعه در سه تکرار و به صورت اسپلیت پلات در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال 1398 انجام شد. در این پژوهش، کم آبی از عملکرد دانه کاست و کمترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری پس از تخلیه 75 درصد رطوبت ظرفیت زراعی، 2024 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که در مقایسه با شاهد 8/29 درصد کمتر بود. این کاهش تا حدی ناشی از کاهش وزن هزار دانه بود. تیمارهای کاربرد 8 تن کمپوست، 4 تن کمپوست+10 تن زیولیت و کاربرد 8 تن کمپوست+10 تن زیولیت این صفت را به ترتیب به میزان 9/28، 2/36 و 9/32 درصد افزایش دادند. تیمارهای کمپوست غنی شده با زیولیت، با افزایش تعداد دانه و وزن دانه بر عملکرد دانه افزودند. با توجه به اهمیت اقتصادی عملکرد و ویژگی های کیفی دانه و رشد کلی بوته، تیمار کاربرد 4 تن کمپوست+10 تن زیولیت می تواند به طور مطلوبی عملکرد دانه را هم در شرایط کم آبی و هم در شرایط آبیاری کامل افزایش دهد.