بهینه سازی ریزازدیادی شمشاد خزری (Buxus sempervirens auct non L.)، یک درختچه ی زینتی بحرانی در حال انقراض با تیمار بنزیل آمینو پورین و نفتالین استیک اسید

شمشاد خزری (Buxus sempervirens auct non L.) درختچه ای سخت ریشه زا است و تکثیر کندی دارد. این گونه ی گیاهی با ارزش به دلیل هجوم نوعی قارچ به نام Calonectria pseudonaviculata، در معرض خطر انقراض قرار دارد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر غلظت های مختلف 6-بنزیل آمینو پورین (BAP) و ɑ-نفتالن استیک اسید (NAA) (صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی گرم در لیتر، از هر دو) بر ریزازدیادی شمشاد خزری بود. ضدعفونی ریزنمونه های این گونه بسیار مشکل است. کاربرد تلفیقی ضدعفونی کننده ها پیشنهاد می شود. نتایج ریزازدیادی نشان داد که بیشترین تعداد شاخساره (60/6 در گیاهچه)، در ریزنمونه های سرشاخه ی تیمارشده با 1 میلی گرم در لیتر BAP به دست آمد. بیشترین تعداد گره (50/5 در گیاهچه) و تعداد برگ (با میانگین 10/8 عدد در گیاهچه)، به ترتیب در محیط های غنی شده با 1 میلی گرم در لیتر BAP همراه با 5/0 و 2 میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد. بالاترین طول ریشه (15/10 سانتی متر در گیاهچه) در ریزنمونه های تیمارشده با 1 میلی گرم در لیتر BAP همراه با 1 میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد. همچنین، بیشترین تعداد ریشه (20/8 در گیاهچه)، در ریزنمونه های تیمارشده با 5/0 میلی گرم در لیتر BAP همراه با 1 میلی گرم در لیتر NAA اندازه گیری شد. بعد از تکثیر، گیاهچه ها برای سازگاری به بستری از پیت و پرلیت به نسبت 1 به 1 منتقل شدند. حدود 90 درصد از این گیاهچه ها باززایی شدند و بقا داشتند. این گیاهچه های زنده، از نظر ریخت شناسی شبیه پایه های مادری بودند.