تاثیر منابع کربنی اتانول و متانول بر ویژگی های مورفو-فیزیولوژیک گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officianlis L.)

به منظور بررسی تاثیر منابع مختلف کربنی (اتانول و متانول) بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officianlis L.)، آزمایشی گلدانی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. تیمارهای محلول پاشی شامل غلظت های مختلف صفر، 15، 30 و 45 درصد از اتانول و متانول بود. نتایج نشان داد که اتانول 15 درصد بیشترین تاثیر را بر تعداد برگ در بوته و فلاونویید کل داشت. هر چه غلظت اتانول از 15 درصد حجمی افزایش یافت از میزان فلاونویید کاسته شد، به طوری که در غلظت 45 درصد اتانول، اثرات بازدارنده آن ظاهر شد. بیشترین ارتفاع گیاه و درصد پروتئین به ترتیب در تیمار 15 درصد متانول و تیمار 45 درصد اتانول حاصل شد. همچنین بالاترین میزان درصد و عملکرد اسانس نیز از تیمار متانول 45 درصد به دست آمد. کاربرد تیمارهای تلفیقی 15 درصد اتانول و 45 درصد متانول، سبب تولید بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل گردید. بنابراین استفاده از ترکیبات الکلی نظیر متانول و اتانول یکی از راهکارهای مناسب در بالا بردن میزان عملکرد و کیفیت گیاه دارویی بادرنجبویه می باشد.