استفاده از مدل سازی در توسعه سناریوهای منابع و مصارف آب-مطالعه موردی: محدوده مطالعاتی دشت ورامین

بهره ‏مندی از مدل‏ های منابع آب، امکان برنامه ‏ریزی صحیح و پایدار در مدیریت منابع آب را فراهم می ‏کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بهینه ‏سازی بهره ‏برداری از منابع آبی حوضه آبریز دشت ورامین طی 10 سال تحت سناریوهای مختلف مدیریتی است. برای رسیدن به شرایط بهینه در مقدار حجم منابع آب، حداقل سازی عدم تامین نیازها و میزان نیاز کاربری‏های مختلف در دشت ورامین بررسی شد. براین اساس وضعیت منابع آب دشت ورامین در سه بخش کشاورزی، صنعت و شرب با استفاده از مدل WEAP تحت دو سناریوی الف- مرجع با اولویت‏ بندی وزارت نیرو و ب- سناریو کاهش حجم ورودی با تغییر اولویت ‏بندی در دوره 1395-1405 شمسی ارزیابی شد. اقلیم منطقه براساس مدل سال آبی (دبی، بارش، تبخیر و تعرق، دما) بررسی و وارد مدل شد. نتایج نشان‏ داد براساس سناریوی الف در تامین آب شرب 30% کمبود آب در منطقه خواهیم داشت و این مورد برای سناریوی کاهش حجم ورودی 37% می‏ باشد. براساس نتایج، سناریوی مرجع که از نظر تامین نیازهای مختلف و شاخص اطمینان‏ پذیری تامین نیازهای آبی و حداکثر حجم آب تامین نشده در طول دوره آماری نسبت به سناریوی کاهش حجم ورودی، عملکرد بهتری را برای محدوده دشت ورامین به همراه داشته است، به‏ عنوان سناریوی برگزیده در نظر گرفته شد.