بهبود وضعیت موجود آموزش بالینی مهارت های رادیوگرافی با رویکرد مشارکتی: یک مطالعه ی اقدام پژوهی

هدف این مطالعه شناخت چالش های آموزش بالینی دانشجویان تکنولوژی پرتوشناسی و بهبود وضعیت آن به روش اقدام پژوهی است.

 این مطالعه اقدام پژوهی به شیوه ی کمیس و مک تاگرت در چهار نیمسال تحصیلی (1398 تا 1400) در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با مشارکت 48 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم تکنولوژی پرتوشناسی، مدیر گروه و دو نفر از مربیان گروه طراحی شد. مصاحبه های فردی نیمه ساختاریافته در خصوص شناسایی مشکلات و ارایه راهکارها انجام و داده ها با روش تحلیل محتوای قراردادی تحلیل شد. راهکارهای پیشنهاد شده در مرحله اقدام اجرا شد و اثربخشی برنامه با کمک مصاحبه فردی و جلسات گروهی با مشارکت کنندگان ارزیابی شد.

یافته های مرحله ی برنامه ریزی نشان داد که طراحی و سازمان دهی نامناسب برنامه های کارآموزی، عدم تناسب دروس بالینی با نظری، ناکارآمدی آموزش در فضای بیمارستان، ارزشیابی نامناسب پایان دوره، عدم وجود امکانات رفاهی در بیمارستان از موانع یادگیری بالینی است. پس از تعیین مشکلات و طبقه بندی آنها، در مرحله اجرا  با همکاری مسیولین آموزشی در دانشکده و بالین اقدامات برای نیل به اهداف انجام شد. نتایج مشاهده و تامل، رضایت دانشجویان در اقدامات زودبازده را تایید کرد.

مشارکت دست اندرکاران آموزش بالینی و دانشجویان تکنولوژی پرتوشناسی در شناخت دقیق تر مشکلات آموزش بالینی و بررسی راه حل های ممکن جهت بهبود وضعیت آن موثر است. رضایت دانشجویان از تغییراتی که در مرحله ی اقدام شاهد آن بودند مشهود بود. در کل واکنش دانشجویان به اینکه به عنوان عضوی از مجموعه ی برنامه ریزی در زمینه ی مشکلاتشان مورد سوال واقع می شدند، مثبت بود.