بررسی رفتار حالت پایا در اقتصاد ایران با منابع انرژی تصادفی

سوال مهمی که این تحقیق به دنبال پاسخ گویی به آن می باشد، این است که آیا کمبود منابع اولیه انرژی های فسیلی رشد اقتصادی را محدود می کند؟ با توجه به اینکه منابع طبیعی زمین محدود است، به نظر می رسد که پاسخ مثبت است. با این حال، دو دلیل برای رد این پاسخ وجود دارد. پیشرفتهای تکنولوژیکی که منابع را حفظ خواهد کرد و ممکن است بتواند کمبود منابع را از بین ببرد. علاوه بر این، کشورها می توانند منابع را از کشورهای دیگر وارد کنند. هدف این مقاله توسعه یک مدل رشد درون زا با منابع انرژی اولیه تصادفی و استفاده از آن برای توضیح رفتار حالت پایا برای اقتصاد ایران است. در این تحقیق عدم قطعیت های مربوط به منابع اولیه انرژی های فسیلی قابل استخراج در نظر گرفته شده و بر این اساس یک مدل رشد تصادفی توسعه داده شده است. سپس الگوی بسط داده شده به صورت تحلیلی با استفاده از معادله بهینه سازی SHJB حل شده است. در نهایت، برای اقتصاد ایران، از راه حل عددی الگوی تحلیلی حل شده کالیبره شده است. یافته های اولیه نشان می دهد که با در نظر گرفتن عدم قطعیت در استخراج منابع اولیه انرژی، سرعت رشد اقتصادی کاهش می یابد، که منجر به کاهش بعدی در میزان استخراج منابع می شود. علاوه بر این، نتایج تحقیق نشان می دهد که واریانس استخراج انرژی در اقتصاد ایران تقریبا 0.22 است. همچنین با توجه به الگوی در نظر گرفته شده، در شرایط عدم قطعیت، نرخ رشد اقتصادی بهینه در حالت پایا 7.1 درصد با نرخ استخراج 1.1 درصد خواهد بود.