نقد سیاست های حمایتی دولت از سرمایه گذاران خارجی: روش دو مرحله ای هکمن

هدف این مقاله نقد سیاست های حمایتی دولت از سرمایه گذاران خارجی است که بدین منظور اطلاعات از طریق توزیع 243 پرسشنامه در بین سرمایه گذاران بالفعل(فعال در کشور) و 107 پرسشنامه در بین سرمایه-گذاران بالقوه جمع آوری شده و با استفاده از الگوی دو مرحله ای هکمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ضرورت استفاده از الگوی دو مرحله ای هکمن به این موضوع بر می گردد که عوامل موثر بر رفتار سرمایه گذاران بالقوه هنگام تصمیم گیری جهت ورود/عدم ورود به کشور ایران لزوما با عوامل موثر بر میزان سرمایه ورودی توسط سرمایه گذاران بالفعل یکسان نیستند. لذا در این مقاله بعد نرم محیط کسب و کار (شامل نااطمینانی های ناشی از بی ثباتی سیاسی، بیگانه هراسی و...) از بعد سخت محیط کسب و کار (شامل محیط بوروکراسی ، ناتوانی اجرایی دولت و...) تفکیک شده و نحوه اثرگذاری ابعاد مذکور بر رفتار سرمایه-گذاران با استفاده از الگوی هکمن تجزیه و تحلیل می شود. نتایج این مقاله نشان می دهد که سیاست گذاران هنگام نوشتن سیاست ها در حوزه سرمایه گذاری خارجی، بدون توجه به ابعاد نرم مسئله بر بعد سخت متمرکز شده اند. این درحالی است که سرمایه گذاران هنگام تصمیم گیری جهت ورود به کشور ایران بعد نرم برایشان مهم است نه بعد سخت اما بعد از ورود به کشور ابعاد سخت نیز اهمیت پیدا می کنند به طوری که اگر وضعیت کشور به لحاظ ابعاد سخت مناسب باشد سرمایه گذاران بالفعل انگیزه بیشتری برای توسعه کسب و کارشان و ورود سرمایه بیشتر به کشور دارند. نتیجه این نحوه سیاست گذاری(اولویت بندی نادرست مسایل پیش روی سرمایه گذاران) شکست در جذب سرمایه گذاران واقعی است.