تعیین معیارهای ارزیابی میزان اکولوژیک بودن توسعه های سبز شهری (نمونه موردی : کوی سوم شعبان شهر دزفول)

با افزایش جمعیت کره زمین و استفاده روزافزون از وسایل حمل و نقل و سوخت های تجدید ناپذیر، مشکلات متعددی دامن گیر شهرهای بزرگ جهان شده است که با تداوم وضع موجود آثار مخربی بر محیط زیست برجای می گذارد. ساخت شهرهای اکولوژیک برای به حداقل رساندن مصرف انرژی، استفاده مجدد از منابع، بازیافت و بازتولید و افزایش سرانه فضای سبز که به بهبود وضعیت زندگی و سلامت ساکنان شهر و اجتماع از طریق یک مدیریت و برنامه ریزی شهری یکپارچه کمک می کند، راه حلی بر  این مشکل است.

تحقیق حاضر بر اساس ماهیت و روش، توصیفی و تحلیلی می باشد. در این تحقیق که در آبان ماه 1395 انجام شده است، نمونه های موردی با رویکرد توصیفی، تحلیل شده و معیارهای طراحی در قالب اصول اولیه استخراج شده است. برای سنجش میزان نزدیکی محدوده مورد نظر به محدوده های اکولوژیک، چندین نمونه موفق شهر و محله اکولوژیک، بررسی شده و پس از استخراج معیارهای ارزیابی، به امتیازدهی محدوده مورد نظر (کوی سوم شعبان شهر دزفول) به عنوان یکی از محدوده هایی که در گسترش از الگوی توسعه سبز تبعیت کرده، پرداخته شده است، پس از آن فرآیند تبدیل وزن دهی معیارها به شاخصه هایی کمی در قالب مدل وزنی AHP، انجام گرفت و مطابق با نتایج ارزیابی، پیشنهادهایی جهت نزدیکی هر چه بیشتر محدوده مورد نظر به محدوده های اکولوژیک، ارایه شده است.

یافته های تحقیق نشان می دهد که از میان معیارهای شهر اکولوژیک،  کوی سوم شعبان شهر دزفول به ترتیب با 6/66 درصد در زمینه کاربری زمین و حمل ونقل و با 25/6 درصد در زمینه بازیافت زباله به ترتیب بیشترین و کمترین نزدیکی به استانداردهای محدوده های اکولوژیکی را داراست.

نتایج نشان می دهد کوی سوم شعبان شهر دزفول با وجود شکل و اندازه مناسب، سرانه و دسترسی بالا به فضای سبز، با توجه به برخورداری از دیگر شاخصه های شهرهای اکولوژیکی همچون استفاده از حمل و نقل عمومی،  انرژی های تجدیدپذیر و مدیریت منابع آب می تواند در تبدیل شدن این محدوده به یک محدوده اکولوژیک موثر باشد.