مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری چهره به چهره و آنلاین بر تبعیت درمانی در افراد مبتلا به پرخوری عصبی

سلامت بیماران و پیشرفت در بهبودی آن ها، متاثر از میزان تبعیت آن ها از راهکارهای درمانی می باشد. شناسایی روش ها و درمان های اثربخش بر افزایش تبعیت درمانی، می تواند پایبندی بیماران به درمان و به تبع آن سلامت آن ها را بهبود بخشد.

پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مداخله ای در شهر تهران در سال 1399 به مدت دوازده هفته بر روی سی نفر از بیماران مبتلا به پرخوری عصبی در دو گروه که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند؛ انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه تبعیت از درمان استفاده شد. از آزمون های آماری تحلیل واریانس مختلط بین گروهی و درون گروهی جهت تحلیل داده ها استفاده شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 وارد شدند.

درمان شناختی رفتاری در هر دو روش چهره به چهره و آنلاین موجب افزایش معنادار تبعیت درمانی شد. میانگین تبعیت درمانی در شیوه آنلاین به طور معناداری بیشتر از گروه تحت آموزش با روش چهره به چهره بود.

ضرورت دارد که در کلینیک های درمانی، ارزیابی تبعیت درمانی مبتلایان به پرخوری عصبی و ارایه درمان شناختی رفتاری برای افرادی دچار پرخوری ارایه گردد تا از این طریق بتوان باورهای نادرست آنان در خصوص تصویر بدنی شان را اصلاح کرده و استرس های آن ها را کنترل نمود.