تجزیه و تحلیل رویش قطری وی ول (.Quercus libani Oliv) تحت تاثیر گلازنی در جنگل های زاگرس شمالی

گلازنی، یک سیستم جنگل - چرایی سنتی است که از فعالیت های اصلی آن می توان به قطع سرشاخه های جوان درختان بلوط در دوره سه/چهارساله برای تغذیه دام اشاره کرد. به نظر می رسد که ساختار جنگل، معماری درختان و رویش آن ها تحت تاثیر این فعالیت ها قرار می گیرند. پژوهش پیش رو با هدف مقایسه رویش قطری درختان وی ول (Quercus libani Oliv.) در سامان های عرفی و طبقه های قطری و تحلیل اثر گلازنی بر رویش و روند تغییرات آن انجام شد. 16 اصله درخت وی ول با قطرهای مختلف در پنج سامان عرفی (شاخص رفتار مالکان عرفی با جنگل) در جنگل های آرمرده شهرستان بانه قطع شدند. پهنای حلقه های رویشی سالانه در دیسک های تهیه شده از این درختان با استفاده از میز لینتب مجهز به بینوکولار با دقت 01/0 میلی متر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین رویش قطری سالانه وی ول (78/1 میلی متر) تحت تاثیر طبقه های قطری و رفتار مالکان عرفی قرار نداشت. مقایسه میانگین رویش قطری در سال های پس از گلازنی نشان داد که رویش قطری در سال اول پس از گلازنی (34/1 میلی متر) نسبت به سال های دوم تا چهارم (به ترتیب 11/2، 76/2 و 19/3 میلی متر) به طور معنی داری کمتر بود. باتوجه به روند تغییرات این مشخصه و به منظور بهبود وضعیت رویش، افزایش پایداری درختان و بهبود ساختار جنگل ضروری است که ضمن افزایش طول دوره گلازنی به حداقل پنج سال، بیشینه قطر مجاز برای گلازنی درختان نیز محدود شود. برپایه نتایج این پژوهش، گلازنی درختان با قطر بیشتر از 30 تا 35 سانتی متر سبب کاهش شدید رویش قطری آن ها می شود.