اثر «برنامه هدایتی آموزش مداوم» بر ثبت گزارش های پرستاری

ثبت گزارش پرستاری یکی از مهمترین مسئولیت های پرستاران می باشد، که  ارتقای مستمر آن، از اهمیت به سزایی برخوردار است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر"برنامه هدایتی آموزش مداوم"بر ثبت گزارش های پرستاری انجام شد.

پژوهش حاضر به روش  نیمه تجربی می باشد. تعداد 60 نفر از پرستاران بیمارستان آیت الله طالقانی شهر آبادان با روش هدفمند انتخاب و در زمستان 1397، وارد مطالعه شدند. سپس به روش تصادفی ساده با روش قرعه کشی بدون جای گذاری، در 2 گروه 30 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و "فهرست ارزیابی گزارش نویسی پرستاری" (Nursing Reporting Assessment Checklist)، بود. روایی محتوا به روش کیفی و ثبات به روش آزمون مجدد به فاصله 20 روز  اندازه گیری شد. "برنامه هدایتی آموزش مداوم" شامل 4 مرحله بود. جمع آوری داده ها در 3 مرحله پیش و پس آزمون و پس آزمون مجدد 3 ماه بعد انجام شد. داده ها در  نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 تحلیل شد.

آزمون t زوجی، نشان دهنده بهبود میانگین نمره گزارش نویسی پرستاری، در هر 2 گروه مداخله و کنترل، بعد از اتمام پژوهش می باشد. اما در بررسی حیطه های گزارش نویسی، آزمون من ویتنی یو، که در پیش آزمون، تنها نشان دهنده اختلاف معنادار در حیطه ثبت موارد پاراکلینیکی بود (P=0/001)، در پس آزمون این اختلاف، در برخی حیطه ها بین 2 گروه مداخله و کنترل تفاوت معناداری نشان داد.

نمره گزارش نویسی پرستاران در هر 2 گروه مداخله و کنترل، افزایش داشته است. به عبارتی، در گروه کنترل که هیچ گونه مداخله ای انجام دادند و گروه مداخله، که "برنامه هدایتی آموزش مداوم" نیز آموزش دیدند، کیفیت گزارش نویسی پرستاری یکسان بود. لذا پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری جهت یافتن روش های آموزشی کارآمدتر، انجام شود.