اثر روش های مختلف آبیاری بر تولید پروتئین و کارایی مصرف نیتروژن در نظام های کشت مخلوط سورگوم و آمارانت علوفه ای

به منظور بررسی اثر روش های آبیاری و نظام های کشت مخلوط سورگوم و آمارانت علوفه ای بر تولید علوفه و پروتیین و همچنین کارایی مصرف نیتروژن، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج طی سال های زراعی 98-1397 اجرا شد. روش های آبیاری در سه سطح (آبیاری جویچه ای مرسوم، یک درمیان ثابت و متغیر) به عنوان عامل اصلی و الگوهای مختلف کشت مخلوط در شش سطح (شامل سه الگوی کشت مخلوط ردیفی، یک الگوی کشت درهم و دو الگوی کشت خالص سورگوم و آمارانت علوفه ای) به عنوان عامل فرعی بررسی شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه در روش های آبیاری مرسوم و یک درمیان ثابت (به ترتیب 36/77 و 39/49 تن در هکتار) به ترتیب در کشت مخلوط 50%سورگوم + 50%آمارانت علوفه ای و کشت خالص سورگوم حاصل شد، درحالی که در روش آبیاری یک درمیان متناوب، تیمارهای تک کشتی سورگوم و کشت مخلوط 75%سورگوم+ 25%آمارانت علوفه ای بالاترین عملکرد علوفه را تولید کردند. بیشترین محتوی پروتیین آمارانت علوفه ای و سورگوم (به ترتیب 109 و 75 گرم در کیلوگرم) در روش آبیاری یک درمیان ثابت مشاهده شد درحالی که حداکثر عملکرد پروتیین (1217 کیلوگرم در هکتار) در روش آبیاری مرسوم به دست آمد. بیشترین جذب نیتروژن (35/231 کیلوگرم در هکتار) در روش آبیاری مرسوم  و با کشت مخلوط 50%سورگوم + 50%آمارانت حاصل شد. در تمام روش های آبیاری، بالاترین کارایی مصرف نیتروژن در تک کشتی سورگوم و پس از آن، در تیمارهای کشت مخلوط 75%سورگوم + 25%آمارانت علوفه ای و کشت درهم ثبت شد. به طورکلی نظام های کشت مخلوط 50%سورگوم + 50%آمارانت علوفه ای و 75%سورگوم + 25% آمارانت علوفه ای به ترتیب برای شرایط آبیاری مرسوم و یک در میان متغیر و کشت خالص سورگوم برای شرایط آبیاری یک درمیان ثابت قابل توصیه می باشند.