ارتباط طول مدت شیفت با عملکرد شناختی و کیفیت زندگی متخصصان طب اورژانس

باتوجه به تاثیر منفی شیفت های شبانه و طولانی مدت بر عملکرد حرفه ای پزشکان، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین طول مدت شیفت با عملکرد شناختی و کیفیت زندگی متخصصان طب اورژانس انجام شد.

 در این مطالعه ی مقطعی، 25 نفر از اعضای هیات علمی، دستیاران و متخصصان طب اورژانس شرکت نمودند و عملکرد شناختی آنان با استفاده از نسخه ی چهارم مقیاس هوش بزرگسالان Wechsler (Wechsler Adult Intelligence Scale-Fourth Edition یا WAIS-IV) در پایان یک شیفت صبح 12 ساعته، یک شیفت شب 12 ساعته و یک شیفت طولانی مدت 24 ساعته بررسی گردید و بین سه شیفت مقایسه صورت گرفت. کیفیت زندگی شرکت کنندگان نیز با استفاده از فرم کوتاه شده ی (26 سوالی) پرسش نامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization Quality of Life-BREF یا WHOQOL-BREF) بررسی شد و ارتباط بین عملکرد شناختی و کیفیت زندگی آنان مورد ارزیابی قرار گرفت.

میانگین نمره ی عملکرد شناختی در پایان شیفت صبح، شب و 24 ساعته به ترتیب 58/3 ± 80/73، 00/4 ± 24/69 و 01/4 ± 80/59 گزارش گردید و اختلاف بین سه شیفت معنی دار بود. میانگین نمره ی کیفیت زندگی شرکت کنندگان، 29/10 ± 52/80 به دست آمد. بین نمره ی کیفیت زندگی و عملکرد شناختی در شیفت 24 ساعته، همبستگی معکوس و معنی داری به میزان 386/0 مشاهده گردید.

عملکرد شناختی متخصصان طب اورژانس در پایان شیفت های 24 ساعته نسبت به شیفت های صبح و شب، کاهش معنی داری را نشان داد. از طرف دیگر، بین نمره ی اختلال عملکرد شناختی در پایان شیفت های 24 ساعته و کیفیت زندگی، ارتباط معنی داری وجود دارد.