بررسی اثر تزریق سلول های فیبروبلاست جدا شده از پوست ختنه گاه بر بهبود هیستولوژیک زخم دیابتی در مدل حیوانی

علیرغم شماری از تحقیقات تجربی، اثرات التیامی سلول های بنیادی بر زخم های مزمن هنوز هم با چالش های جدی روبروست. مطالعه حاضر به بررسی اثر تزریق سلول های فیبروبلاست جدا شده از پوست ختنه گاه بر بهبود هیستوپاتولوژیک زخم دیابتی در موش های صحرایی نر پرداخته است. طی این تحقیق تجربی آزمایشگاهی، 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به دو گروه شاهد و تیمار تقسیم بندی شدند.گروه های شاهد و تیمار با استفاده از استرپتوزوتوسین مورد القای دیابت قرار گرفتند. با استفاده از پانچ بیوپسی، زخم در ناحیه پشتی نمونه ها ایجاد گردید. در گروه تیمار سلول های فیبروبلاست مشتق از پوست ختنه گاه به درون درم تزریق شدند. در روزهای 7، 14 و 21 پس از تیمار التیام زخم با استفاده از مشاهده مورفولوژیک، بررسی بافت شناسی از طریق رنگ آمیزی ایوزین-هماتوکسیلین و اندازه گیری زخم با استفاده از Image j مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه بین گروه ها مقایسه شدند. مساحت زخم در روز 14 پس از تیمار در گروه تیمار شده با فیبروبلاست نسبت به گروه شاهد به طور معناداری کمتر بود  (001/0 > p). بررسی بافت شناسی و مورفولوژی زخم نشان داد که ضخامت پوست در گروه تیمار در روزهای 14 و 21 نسبت به گروه شاهد دچار افزایش معناداری گردید (01/0 > p). از سویی، عوارض مورفولوژیک در بافت پوست متعاقب تزریق سلول های فیبروبلاست مشاهده نگردید. نتایج بیانگر آنند که سلول های فیبروبلاست قادر به تسریع التیام زخم دیابتی می باشند بدون آنکه عوارض مورفولوژیک در بافت پوست ایجاد کنند؛ بر این اساس، سلول های فیبروبلاست مشتق از پوست ختنه گاه می توانند در حوزه سلول درمانی کاربرد داشته باشند.