مقایسه کارآیی جمعیت میکروبی شکمبه و مدفوع گوسفند در برآورد ارزش غذایی دانه های ذرت و سورگوم با استفاده از روش تولید گاز آزمایشگاهی

هدف از این پژوهش بررسی کارآیی تخمیر میکروارگانیسم های مدفوع در مقایسه با میکروارگانیسم های شیرابه شکمبه برای برآورد ارزش غذایی دانه های ذرت و سورگوم در نشخوارکنندگان با روش تولید گاز آزمایشگاهی است. برای انجام آزمایش تولید گاز با استفاده از دو روش شیرابه شکمبه و سوسپانسیون مدفوع؛ لیکور شکمبه و سوسپانسیون مدفوع از سه راس گوسفند فیستوله شده توده قزل اخذ شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در مواد خوراکی مورد آزمایش، تفاوت معنی داری از نظر تولید گاز در زمان های مختلف انکوباسیون بین دو روش یاد شده وجود نداشت. از نظر حجم گاز حاصل از بخش قابل تخمیر (A) برای دانه ذرت بین روش های مورد آزمایش اختلاف معنی داری مشاهده نشد، اما مقدار این فراسنجه در دانه سورگوم با روش سوسپانسیون مدفوع به طور معنی داری بیشتر از روش شیرابه شکمبه بود (05/0 <p). مقادیر انرژی قابل متابولیسم، انرژی خالص شیردهی، قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب زنجیر کوتاه برآورد شده مواد خوراکی مورد آزمایش از روی مقدار تولید گاز با استفاده از شیرابه شکمبه و سوسپانسیون مدفوع تفاوت معنی داری با هم نداشتند. مقدار گاز تولیدی در روش شیرابه شکمبه از روی مقدار گاز تولیدی با روش سوسپانسیون مدفوع برای دانه سورگوم و دانه ذرت با استفاده از معادلات رگرسیونی حاصل از نتایج این تحقیق به ترتیب (6353/1-X  8929/0=Ysorghum و 4097/3- X 9657/0=Ycorn) قابل برآورد است. با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد سوسپانسیون مدفوع، جایگزین مناسبی برای شیرابه شکمبه در روش تولید گاز آزمایشگاهی جهت ارزشیابی مواد خوراکی نشخوارکنندگان می باشد.