دلالت یابی آیه اکمال با استناد به کارکرد فن بلاغی «تقدیم»

در تبیین معنای کمال دین در آیه سوم سوره مایده، سه دیدگاه متفاوت در میان مفسران قابل مشاهده است. عده ای آن را محصول «جامعیت دین» بعد از اتمام نزول فرامین وحیانی تلقی نموده و عده دیگر «حاکمیت دین» با گسترش دامنه شیوع و نفوذ اسلام را معادل با کمال انگاشته اند و گروه سوم، «جاودانگی دین» با امر ولایت را مترادف با کمال قلمداد نموده اند. با توجه به اینکه آیه اکمال دین ازجمله آیات دارای شان نزول خاص می باشد و از طرف دیگر، متعلق کمال محذوف و ظاهر آیه حداقل در نگاه اول دلالت آشکاری بر آنچه کمال بدان مبتنی است ندارد، بیشتر مفسران در تبیین معنای کمال به ذکر روایات تفسیری ناظر به شان نزول بسنده نموده و کمتر به فحصی عمیق تر از قراین درون متنی روی آورده اند. ازاین رو نگارنده در راستای کشف قراین درون متنی که با استناد به آنها بتوان به ترجیح یکی از معانی پیش گفته اقدام نمود، به این نتیجه رسید که شاید مقدم شدن ظرف زمانی «الیوم» خود بتواند به عنوان یک قرینه درون متنی لحاظ گردد. بنابراین نوشتار پیش رو با هدف پاسخ به این پرسش که انتقال کدام یک از سه مفهوم پیش گفته، یعنی «حاکمیت»، «جامعیت» و «زعامت»، تقدم ظرف زمانی را اقتضا می نموده است، سامان یافت تا از این طریق، زمینه رهیافتی درون متنی به معنایابی آیه فراهم گردد.