تحلیل روانکاوانه دو رمان ایرانی براساس نظریه یادگیری شناختی _ اجتماعی آلبرت بندورا

روانشناسی وادبیات ازطریق رابطه متقابل بر غنای یکدیگر می افزایند. تیوری های روانشناسی به درک شخصیت های ادبی  کمک می کنند و ادبیات ، مثال هایی ملموس برای پشتیبانی از نظرات روانشناسان فراهم می سازد. بر بنیان این تفکر ، هدف پژوهش حاضر تحلیل روانکاوانه دو رمان ایرانی " شوهر آهوخانم" به نویسندگی محمد علی افغانی و " همنوایی شبانه ارکستر چوب ها " از رضا قاسمی براساس نظریه یادگیری شناختی _ اجتماعی آلبرت بندورا است. روش تحقیق حاضر تطبیقی از نوع تحلیل محتوی کیفی و روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای با بهره گیری از نظریه پشتیبان آلبرت بندورا است . یافته های تحقیق نشان می دهد که در هر دواثر ادبی، سه پیشفرض کلیدی نظریه بندورا قابل مشاهده است بدین معنی که ارتباط متقابل بین افراد، عوامل محیطی و رفتار شخصیت های داستان مشاهده می شود. هم چنین فضای حاکم بر رمان ها و شخصیت های اصلی نشان می دهند که یادگیری مشاهده ای چگونه از نسلی به نسل دیگر منتقل می گردد. یافته مهم دیگر اینکه نویسندگان نشان داده اند یادگیری شناختی - اجتماعی به علت تعارض سنت با مدرنیسم دچار اختلال شده و شخصیت های داستان را سردرگم کرده است. از منظر تربیتی ، پژوهش حاضر به درک ما از نقش تحولات اجتماعی و تعارض سنت ومدرنیسم در تسریع یا ایجاد اختلال در یادگیری های مشاهده ای نسل جوان یاری می رساند.