بررسی روند تغییرات مکانی-زمانی آلاینده های با قطر آئرودینامیکی 2/5 و 10 میکرومتر و ازن هوای شهر تبریز طی سال های 1396-1385

این مطالعه به منظور بررسی روندهای زمانی بلندمدت و تغییرات مکانی غلظت آلاینده های O3، PM2.5، PM10 در شهر تبریز بین سال های 85 و 96 انجام شد.

غلظت های ساعتی آلاینده های PM2.5،PM10  و O3 ایستگاه های پایش کیفیت هوای این شهر از اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی طی سال های 85 تا 96 دریافت شد و پس از بررسی و پردازش داده های دریافتی، مورد آنالیز قرار گرفت. تغییرات مکانی و زمانی آلاینده ها با استفاده از آزمون Mann-Kendall و شاخص Moran’s I مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین سالانه غلظت های  PM10و  PM2.5کاهش یافته اما برای O3 در طول دوره مطالعه تقریبا ثابت بود. در طول بعضی روزهای مورد مطالعه، مقدار آلاینده های PM10 و  PM2.5بیش از رهنمود سازمان بهداشت جهانی و مقادیر استاندارد ملی بود. بالاترین میانگین ماهیانهPM10  در ماه مهر (µg/m³ 80/3)، PM2.5 در ماه دی (µg/m³ 42/9) و O3 در ماه خرداد (µg/m³ 77/8) مشاهده شد. در مقایسه بین مقادیر آلاینده ها در ایستگاه ها نیز ایستگاه راسته کوچه آلوده تر از سایر ایستگاه ها بود.

برنامه ریزی و اجرای سیاست های کنترل موثر برای بهبود کیفیت هوای محیط شهر تبریز ضروری است. بنابراین این اطلاعات یک گام کلیدی به مدیران شهری، سیاست گذاران و مسیولین بهداشتی و سلامتی، برای کاهش اثرات بهداشتی ناشی از آلودگی هوا می دهد.