بررسی پتانسیل گیاه زنیان (Trachyspermum ammi) در جایگزینی آنتیب یوتیک های محرکرشد طیور و مشکلات محیط زیستی ناشی از کاربرد آنها

هدف از انجام این آزمایش ارزیابی اثرات سطوح مختلف بخش های هوایی دانه های گیاه زنیان (Trachyspermum ammi) بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی بود. در این آزمایش از 160 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در یک طرح کاملا تصادفی در4 تیمار و 4 تکرار و در هر تکرار 10 پرنده به مدت 42 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) تیمار شاهد (جیره پایه بدون افزودنی)، 2) جیره پایه + 2/0 درصد پودر زنیان، 3) جیره پایه + 4/0 درصد پودر زنیان و 4) جیره پایه + 6/0 درصد پودر زنیان. نتایج به دست آمده نشان دادند که تاثیر سطوح 2/0 و 4/0 درصد در انتهای دوره آزمایش روی میانگین افزایش وزن، مصرف خوراک و بازده خوراک در مقایسه با شاهد از نظر آماری غیر معنی دار بود. همچنین اثر گیاه دارویی زنیان روی خصوصیات لاشه جوجه ها، به استثنای وزن نسبی لاشه، غیرمعنی دار بود. برای فراسنجه های خونی نیز اثرات مربوط به گیاهان دارویی در غالب موارد غیرمعنی دار بود. در مقابل، غلظت LDL و کلسترول پلاسما با افزایش سطح مصرف پودر زنیان به طور معنی داری کاهش یافت. با توجه به نتایج به دست آمده، مبنی بر حفظ عملکرد پرنده در سطوح مشابه گروه شاهد و از سوی دیگر بهبود الگوی متابولیت های لیپیدی خون، می توان بیان داشت دانه زنیان می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک های محرک رشد در راستای بهبود سلامت و برطرف کننده مشکلات زیست محیطی در این زمینه باشد.