ارزیابی و سنجش شاخص زیرساخت ها در ارتقای شکوفایی شهری اردبیل

تغییرات ناشی از رشد شتابان شهرنشینی، شهرها و به خصوص کلانشهرها را با چالش ها و مسایل جدی اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و زیرساختی رو به رو کرده است. در همین راستا شاخص شکوفایی شهری به عنوان یک چارچوب مفهومی وسیع در زمینه سنجش توسعه و رفاه انسانی و اجتماعی، در ارتباط با کمیت و کیفیت شهرنشینی مطرح شده است. در این پژوهش با رویکردی تحلیلی توصیفی و با هدف سنجش و ارزیابی وضعیت زیرساخت ها و عوامل موثر بر آن در مناطق 4 گانه شهر اردبیل به بررسی تاثیرات این شاخص در  بهبود شاخص شکوفایی شهری پرداخته شده است. برای رسیدن به هدف پژوهش از 28 زیر معیار استفاده شده است. اطلاعات و داده های مورد نیاز در این پژوهش، با استفاده از منابع کتابخانه ای، آمارنامه سال 1395 و هم چنین مراجعه به نهادها و سازمان های ذیربط گردآوری شده است. جهت تحلیل، داده ها استانداردسازی شده و برای وزن دهی هر یک از شاخص ها از فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) استفاده شده است. سپس با استفاده از نرم افزار آماری R و به روش تصمیم گیری چندشاخصه پرومته برای شکوفایی شهری هر کدام از مناطق چهارگانه شهر اردبیل امتیاز بندی گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد مناطق 1 و 2 شهر اردبیل به لحاظ برخورداری از شاخص شکوفایی شهری بر اساس مولفه زیرساخت ها در وضعیت نسبتا ضعیف و مناطق 3 و 4 در وضعیت ضعیف قرار دارند و با توجه به تمرکز امکانات در محلات مرکزی شهر، از میزان شکوفایی شهری از مرکز شهر به طرف حاشیه در همه مناطق چهارگانه کاسته می شود. هم چنین، رتبه بندی مناطق نشان می دهد که منطقه یک و چهار به ترتیب با داشتن مقدار امتیاز برتری 52.39 و 48.64 دارای بیشترین و کمترین شکوفایی شهری از منظر زیرساخت هستند.