زهرآگینی و القای پاسخ های ایمنی توسط دو جدایه قارچ Beauveria bassiana علیه لاروهای پروانه سفید درختان Hyphantria cunea

زهرآگینی دو جدایه ایرانی قارچ Beauveria bassiana  روی لاروهای پروانه سفید درختانHyphantria cunea   از طریق زیست سنجی و ارزیابی واکنش های ایمنی با شمارش سلول های خونی و سنجش فعالیت آنزیم فنل اکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت های کشنده میانه (LC50) شامل  105 × 8/8 و 106 × 3/2 اسپور بر میلی لیتر به ترتیب برای جدایه های AM-118 و BB3 با روش غوطه وری لاروها به دست آمد. همچنین مقادیر LT50 نیز به ترتیب 94/3 و 78/5 روز محاسبه شد. بیش ترین تعداد کل سلول های خونی و همچنین گرانولوسیت ها و پلاسماتوسیت ها، 6-3 ساعت پس از تزریق هر دو جدایه قارچی مشاهده شد. به عبارت دیگر تعداد کل سلول های خونی از 104×160 سلول بر میلی لیتر به 104×480 سلول در میلی لیتر رسید و تعداد گرانولوسیت ها و پلاسماتوسیت ها به ترتیب به 104×200 و 104×140 سلول در میلی لیتر افزایش یافت. تزریق لاروها با کنیدی های جدایه های AM-118 و BB3 باعث افزایش تعداد گره در فواصل زمانی 24-12 ساعت پس از تزریق و افزایش فعالیت آنزیم فنل اکسیداز پس از 12-6 ساعت شد و از 12/0 به 2/0 U/mg protein رسید. جدایه AM-118 در مقایسه با BB3،زهرآگینی بیشتری نسبت به لاروها نشان داد و در مدت زمان کم تر و غلظت کم تر سبب مرگ و میر بیشتر شد. علاوه براین، پاسخ ایمنی لاروها نیز نسبت به این جدایه کم تر از جدایه BB3 بود. نتایج حاضر نشان می دهند که دو جدایه ایرانی قارچ بیمارگر B. bassiana روی لاروها زهرآگین هستند و سبب القای پاسخ های ایمنی شده و نشان گر درگیری فیزیولوژیک بین بیمارگر و میزبان می باشند.