اثر آلاینده PM2.5 بر عفونت حاد تنفسی تحتانی کودکان زیر پنج سال در شهر اهواز طی سالهای 2008 تا 2017

شهر اهواز واقع شده در جنوب غربی ایران، به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای جهان طی بازه زمانی سال های 2017-2008 شناخته شد. هدف اصلی این مقاله ارزیابی اثر ذرات معلق زیر 5/2 میکرون بر عفونت حاد تنفسی تحتانی (ALRI) در کودکان زیر پنج سال منتسب به قرار گرفتن در معرض PM2.5 با استفاده از مدل AirQ+ در شهر اهواز طی سال های 2008 الی 2017 بود.

داده های مربوط به مرگ و میر (شامل جمعیت و میزان بروز پیامد سلامتی) و PM2.5 از معاونت بهداشت و درمان، سازمان های حفاظت محیط زیست و هواشناسی شهر اهواز گرفته شده و پس از اعتبارسازی داده ها براساس رهنمودهای WHO، وارد نرم افزار AirQ+شدند. همچنین مقادیر BI در 100 هزار نفر و RR با فواصل اطمینان 95 درصد مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت و به صورت توزیع فراوانی و میانگین گزارش شد.

یافته ها:

بیشترین غلظت PM2.5 در سال 2010 (72/70 میکروگرم بر متر مکعب) و کمترین در سال 2014 (97/41 میکروگرم بر متر مکعب) بود و در تمام سال های اندازه گیری، مقدار PM2.5 بیشتر از استاندارد WHO (10 میکروگرم بر متر مکعب) به دست آمد. نتایج حاصل از مدل AirQ+ نشان داد غلظت آلاینده ذرات معلق 5/2 میکرون بر خطر نسبی، درصد جزء منتسب و موارد منتسب عفونت حاد تنفسی تحتانی کودکان زیر پنج سال موثر بوده است، به طوری که با افزایش آلودگی هوای شهر اهواز به دلیل آلاینده PM2.5، مرگ ومیر و خطر ابتلا به این بیماری افزایش یافت. در طول ده سال مورد مطالعه، بیشترین مقادیر نسبت و موارد منتسب AP، BE و NE در پیامد سلامتی در سال 2010 مشاهده شدند. در بیماری ALRI 43/41 درصد، 8 و 10 نفر بودند.

نتیجه گیری: 

می بایست اقدامات و سیاست گذاری های مناسبی برای کاهش آلودگی هوا در کنترل منابع آلوده کننده PM2.5 اتخاذ شود تا اثرات زیانبار ناشی از این آلاینده در کودکان زیر پنج سال شهری کاهش یابد.