مروری بر تجربه های نوآوری های مردمی در برخی از کشورها

نوآوری های مردمی راه حل هایی اجتماع محور هستند که برای پاسخگویی به نیازهای جامعه بومی ارایه می شوند. کار با دانش محلی در برخورد افراد با هم و چالش های محیطی توسعه می یابد؛ نوآوری های مردمی آسان و کم‎هزینه هستند و به کارگیری و تکرار آنها ساده است؛ انگیزه این نوع نوآوری، به دست آوردن سود یا تجاری سازی نیست، بلکه اصل مهم حفظ هویت یا فرهنگ است. نوآوری های مردمی معمولا غیررسمی و بومی هستند و توسط مردم عادی که هیچ تجربه ای در بخش های رسمی و سازماندهی شده ندارند، برای دستیابی به توسعه پایدار انجام می شود. هدف این مقاله آشنایی با نوآوری های مردمی در دیگر کشورهای جهان است. در این مقاله از روش مطالعه اسنادی بهره گرفتیم. در مقاله حاضر، نوآوری های مردمی در کشورهای هند، برزیل و آرژانتین که آغازگر جنبش های نوآوری های مردمی بوده بررسی شده و نگاهی گذرا بر نوآوری های مردمی در کشورهایی مانند مالزی، چین، آفریقای جنوبی، انگلستان و... افکنده ایم. نوآوری های مردمی اغلب برای خدمت به اهداف محلی و یا حل مشکلات محلی شکل می گیرند. دو مولفه «سبز بودن» (توجه به محیط زیست) و «کم هزینه بودن» از مهم ترین مولفه های نوآوری های مردمی است.