زالوی طبی: داروخانه زنده

در مقاله پیش رو، ضمن اشاره به انواع زالوی طبی و اهمیت آنها، به تاریخچه زالودرمانی که با فراز و نشیب ها درجهان مواجه بوده، پرداخته می شود. استفاده از زالوی طبی در قرن نوزدهم به اوج خود رسید که سبب انقراض جمعیت زالوی طبی در بسیاری از کشورهای غربی، رکود زالودرمانی مشاهده شد. با جداسازی هیرودین از غدد بزاقی، زالوی طبی و خواص بزاق آن در درمان بیماری های قلبی-عروقی، پیوند اعضا و جراحی پلاستیک مجددا بصورت علمی مورد استقبال قرار گرفت. در کشور ما نیز زالوی طبی توسط پزشکان به نامی نظیر ابن سینا، رازی، جرجانی، عقیلی علوی شیرازی در درمان بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است. زالوی طبی در سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران بعنوان فرآورده سنتی مصوب شده و شیوه عمل استفاده از آن در سال 1398 در کمیته ملی زالوی طبی مستقر در این سازمان تصویب شده است. از فعالیت های انجام شده در دانشگاه تهران در رابطه با زالوی طبی می توان برگزاری دو همایش بین المللی و اولین استارت آپ ویکند زالوی طبی و صنایع وابسته، برگزاری 15 کارگاه آموزشی ملی و بین المللی تکثیر و پرورش زالوی طبی، اولین کارگاه آموزش مسیولین فنی، ایجاد منطقه حفاظت شده زالوی طبی، پیگیری ایجاد کمیته ملی و تاسیس اولین مرکز مکانیزه تکثیر و پرورش زالوی طبی را برشمرد. درحال حاضر با مشکلات متعددی از جمله ورود زالوی قاچاق از سایر کشورها، برداشت بی رویه از طبیعت که موحب انقراض زالوی طبی خواهد شد و همچنین ورود زالوهای آلوده به مراکز درمانی می شود، تغذیه زالوهای پرورشی با خون آلوده، عدم پوشش بیمه زالودرمانی، عدم پوشش بیمه مراکز تکثیر و پرورش زالوی طبی روبه رو هستیم که می باید معضلات فوق با توجه ویژه و مدیریت پیشرفته گشایش یابد.