نقش شاخص های والدگری ازدواج بر رضایت زناشویی فرزندان: یک پژوهش کیفی

والدین مسئولیت اصلی پرورش اخلاقی، اجتماعی، عاطفی و فرهنگی فرزندانشان را بر عهده دارند و باید در نظر بگیرند که روزی فرزندان زندگی مستقل خواهند داشت. پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش شاخص های والدگری ازدواج بر رضایت زناشویی فرزندان انجام شد.

این پژوهش به روش کیفی، با شیوه تلفیقی و استفاده از مطالعات اسنادی و مطالعات میدانی (مصاحبه) انجام شده است که درآن 16 مصاحبه نیمه ساختار یافته به شیوه نمونه گیری قضاوتی و داوطلبانه انتخاب شدند. برای بررسی محتوای مصاحبه های صورت گرفته، مفهوم سازی و استخراج مقوله ها از روش استراس و کوربین استفاده شد.

در این مطالعه، 90 کد در زوجین دارای رضایت زناشویی و 83 کد در زوجین دارای عدم رضایت، 14 مقوله فرعی و 5 مقوله اصلی (آموزشی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی) شناسایی شدند.

تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که والدین جهت ایجاد رضایت زناشویی در زندگی آینده فرزندان خود باید به چهارده مقوله شناسایی شده توجه کنند. شاخص های والدگری ازدواج می تواند به والدین، زوجین و درمانگران کمک کند که از آنچه رفتارهای کارآمد و مناسب در راستای والدگری ازدواج است آگاه تر شوند و در نتیجه از این معیارها برای ازدواج موفق تر و ایجاد رضایت زناشویی استفاده نمایند.