تاریخ خراسان در متون عهد صفوی مطالعه موردی بررسی بیست اثر از مآخذ دست اول دوره صفویه

تاریخ‌نگاری درعهد صفوی(907 تا 1135ق)مورد توجه خاصی قرارگرفت، به حدی که بسیاری از مورخین معتقدند، درکثرت تالیفات، این دوره، از دیگر دوره های تاریخ نگاری ایران قابل تمایز است. دوره، 228ساله امپراطوری صفوی، که موجبات اتحاد و یکپارچگی ایران فراهم گردید؛ در خاطره تاریخی ایران جایگاه بی بدیلی دارد.
خراسان در دوره صفوی صحنه درگیری های نظامی برخواسته از مبانی مشروعیت های شیعه گری، با مهاجمان اوزبک از شمال خراسان و دولت های مغولی هند از جنوب با دولت صفوی بوده است. بجز دوره کوتاهی که با درایت شاهان صفوی با عهدنامه های صلح دوران آرامش بوجود آمد، همواره درگیری بر روابط دولت صفوی با همسایگانش سایه افکنده است.
مقاله حاضر، با بررسی برخی از متون اصلی تاریخ دوره صفوی، توجه به «تاریخ نگاری محلی خراسان» در آن متون را مورد مطالعه پژوهشی قرار داده-است. با توجه به کثرت کمی متون عهد صفوی،احصاء مطالب تعدادی از کتب شاخص که استنتاج و تعمیم فرضیه از آن کفایت علمی نماید، مورد استفاده قرار گرفته است.