بررسی تاثیر روش تاسکی (TOSCE) بر دانش و رضایت دانشجویان رشته شنوایی شناسی دانشگاه جندی شاپور اهواز

آزمون بالینی ساختار یافته گروهی TOSCE  به عنوان یک روش موثر بر منابع ارزیابی تکوینی گزارش شده است.  هدف ازطراحی TOSCE ارزیابی عملکرد فراگیران در یک تیم می باشد و ابزاری جهت ارزیابی مهارت کار گروهی در محیط های بالینی می باشد که می تواند سبب افزایش انگیزه و سطح یادگیری فراگیران شود. مطالعه حاضر نیمه تجربی از نوع مداخله ای است. این مطالعه بر روی دانشجویان ترم هفتم شنوایی شناسی دانشگاه جندی شاپور اهواز در نیمسال اول تحصیلی 1401-1400 اجرا گردید. برای سنجش سطح دانش دانشجویان، آزمونی طراحی گردید و چک لیست هایی نیز برای آن تهیه شده و روایی و پایایی آنها بررسی گردید. نمره کلی دانشجویان در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب برابر با 0.50±6.25 و  0.99±  8.51 بود. با مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون، مشخص شد که تفاوت آماری معناداری بین این دو آزمون وجود نداشته است (068/0 P:). اما یافته ها حاکی از آن بودند که میانگین نمرات پس آزمون در همه گروه های مورد بررسی بالاتر از پیش آزمون بوده است.  میزان رضایتمندی دانشجویان نیز در پایان آزمون مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که میزان رضایتمندی دانشجویان به طور متوسط بالاتر از سطح متوسط بوده است (میانیگنبیشتر از 3). نتیجه مطالعه حاضر نشان داد که اجرای آزمون  توانسته است تاثیر مثبتی بر ارتقای دانش و رضایت دانشجویان رشته شنوایی شناسی داشته باشد و لذا می تواند باعث بهبود مهارتهای بالینی آنان گردد