بررسی تاثیر داستان های اجتماعی دیداری و شنیداری و تمرین های کاربردشناختی بر بهبود مهارت های ارتباطی کلامی و غیرکلامی کودکان دارای اتیسم

اختلال طیف اتیسم همواره با اختلال کاربردشناختی زبان همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر داستان‌های اجتماعی دیداری و شنیداری و تمرین‏های کاربردشناختی بر بهبود مهارت‌های ارتباطی کلامی و غیرکلامی کودکان دارای اتیسم انجام شده است. این پژوهش از نوع کار‌آزمایی بالینی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون است. آزمودنی‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند که شامل 19 کودک 7 تا 9 ساله دارای اختلال طیف اتیسم سطح یک (نیاز به نظارت و حمایت) بود. آن‌ها برنامه مداخله‌ای را طی 18 جلسه انفرادی 45 الی 60 دقیقه، به‌شکل سازمان‌یافته دریافت کردند. یافته‌های پژوهش بیانگر این بود که برنامه مداخله‌ای به کار رفته، مهارت‌های کاربردشناختی این کودکان را ارتقا داده و بر خرده‌مقیاس‌های مربوط به مهارت‌های کاربردشناختی در پرسش‌نامه چک‏‌لیست ارتباطی بیشاپ (1998) تاثیر مثبت داشته است (05/0 >p). براساس نتایج به‌دست‌آمده داستان‏های اجتماعی دیداری و شنیداری محقق‏ساخته و تمرین‏های کاربردشناختی در این داستان‏ها، بر بهبود مهارت‌های ارتباطی کلامی و غیرکلامی کودکان دارای اتیسم موثر بوده است.