مضمون سازی و تصویرآفرینی با اعلام جغرافیایی در غزل های محمدعلی بهمنی

در ادبیات فارسی، شاعران و نویسندگان، کمابیش به دانش جغرافی و شناخت اقالیم، کشورها، شهرها، کوه ها، رودها و مانند آن توجه خاصی داشته اند و با این عناصر، مضامین و تصاویر شعری آفریده اند. اعلام جغرافیایی که به دو بخش علم عام و علم خاص تقسیم می شوند، در شعر معاصر نیز بازتاب قابل توجهی دارد. یکی از شاعران موفق معاصر در حوزه غزل، محمدعلی بهمنی است. بهمنی از این عناصر به منظور مضمون سازی و ساخت تصاویر شاعرانه بهره برده است. در این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی و آماری و بر پایه منابع کتابخانه ای است، تلاش شده است که شیوه بهمنی در ساخت مضامین و تصاویر شعری با اعلام جغرافیایی استخراج و بسامد پرکاربردترین اعلام در غزل وی مشخص گردد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که بهمنی بیشتر در غزل خود از اعلام عام جغرافیایی بهره برده است؛ اعلامی مانند آسمان، شهر، خانه و کوه بیش از سایر اعلام در غزل وی کاربرد داشته اند. بهمنی تقریبا از همه شگردهای بیانی؛ همچون تشبیه، استعاره مصرحه، استعاره مکنیه، استعاره تمثیلی، کنایه، نماد، تمثیل و مجاز در ساخت مضامین و تصاویر شعری بهره برده است که تشبیه در بین این شگردها، بیشترین کاربرد را دارد.