بررسی اشعار سید موسی طالقانی، شاعر معاصر عراقی، در مدح امام حسین (ع)

همگام با سیر تاریخ تشیع و شکل گیری ادبیات سیاسی، مرثیه خوانی بر مصایب امامان معصوم (ع) به عنوان یکی از گونه های ادبی، در این بخش از ادبیات متعهد، خودنمایی کرده است و قیام امام حسین (ع) و حادثه عاشورا موجب شده است بسیاری از اندیشمندان و صاحبان ذوق و قریحه دنیای اسلام، قلم و خیالشان را صرف ترسیم و معرفی قیام آن حضرت کنند. سید موسی طالقانی، یکی از شاعران ادب عربی در قرن نوزدهم، کوشیده است با زبان هنری، باور عقیدتی خود را در قالبی از اندوه و خیال، رنگ جاودانگی ببخشد. پژوهش حاضر با روش توصیفی ضمن بررسی اشعار این شاعر در صدد پاسخ به این پرسش است که مضامین برجسته حماسه حسینی در شعر موسی طالقانی چیست و اصولا وی به چه شیوه ای از موهبت های ادبی برای انعکاس تصویری شایسته از شخصیت امام حسین (ع)، خصوصا حوادث عاشورا، بهره گرفته است. نتیجه نهایی پژوهش نشان می دهد که او از عناصر طبیعی و میراث گذشتگان برای بیان عواطف و احساساتش بهره برده است.