ماهیان دریایی و پپتیدهای فعال زیستی در صنایع آرایشی - دارویی

در چند دهه اخیر تولید و مصرف آبزیان به طور چشمگیری افزایش یافته و به تبع آن بر میزان زایدات (مثل پوست، استخوان، امعاء و احشاء) افزوده شده است. ماهیان دریایی منبع غنی از ترکیبات فعال زیستی مانند پپتیدها هستند. پپتیدهایی ماهیان دریایی اغلب در ساختار پروتیین مادری محبوس و غیر فعال هستند. اخیرا تمرکز صنعت آرایشی-دارویی به استفاده از پپتیدهای مشتق از ماهیان دریایی بیش از پیش معطوف شده است. پیش بینی می شود حجم بازار پروتیین هیدرولیز بین سال های 2020 تا 2026 سالیانه 5/4 درصد رشد داشته باشد. جداسازی پپتیدهای زیست فعال به روش های هیدرولیز آنزیمی، هیدرولیز اسیدی-قلیایی و تخمیر صورت می پذیرد. بسته به ساختار و توالی اسیدهای آمینه بدست آمده، پپتیدها دارای ویژگی های زیستی در صنایع آرایشی - دارویی می باشند. تولید ترکیبات زیست فعال دریایی از زایدات نه تنها به کاهش مشکلات زیست محیطی کمک می نماید، بلکه باعث تولید ارزش افزوده نیز می شود. مقاله حاضر ضمن مروری بر روش هیدرولیز آنزیمی، به بررسی اثرات ضد میکروبی، ضد اکسایشی و ضد پیری پوست از پپتیدهای استخراج شده از ماهیان دریایی می پردازد.