اثر بخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سبک های دلبستگی و راهبردهای مقابله ای مادران دارای کودکان معلولیت ذهنی حرکتی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سبک های دلبستگی و راهبردهای مقابله ای مادران دارای کودکان معلول ذهنی- حرکتی انجام شد.

نمونه ها به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد 24 نفر انتخاب و سپس به صورت تصادفی به یک گروه آزمایش 12 نفر درگروه درمان شناختی-رفتاری و یک گروه گواه 12 نفر تقسیم شدند. در پیش آزمون از پرسشنامه های دلبستگی بزرگسالان کالینز و رید و مقابله با شرایط پر استرس- فرم کوتاه کالزبیک و همکاران استفاده شد. سپس، درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی طی 8 جلسه و یکبار در هفته به مدت دو ساعت بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. پس آزمون برای هر دو گروه تکمیل و داده های لازم گردآوری و با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره مانکووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.

 نتایج بدست آمده از این پژوهش مبین آن بودکه برنامه درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش سبک های دلبستگی اضطرابی 944/39 =F و 002/0 =P و اجتنابی 772/51 =F و 001/0 =P و افزایش سبک ایمن 352/130 =F و 000/0 =P و همچنین کاهش راهبردهای مقابله ای هیجان مدار 108/155 =F و 001/0 =P و اجتنابی 695/22 =F و 001/0 =P و افزایش راهبرد مساله مدار 127/203=F و 002/0 =P مادران کودکان معلول ذهنی حرکتی در مرحله پس آزمون شد.

با عنایت به یافته های بدست آمده، به منظور کارآمدی سبک های دلبستگی و راهبردهای مقابله ای مادران کودکان معلول ذهنی حرکتی مغزی باید به مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی توجه بیشتری مبذول گردد.