تبیین و بررسی شاخص تاب آوری به عنوان یکی از شاخص های توسعه اجتماعی در علوم اجتماعی و قرآن کریم

شاخص های توسعه اجتماعی بر اساس تعاریف اقامه شده برای مفهوم توسعه و بر مبنای دیدگاه های مختلف و سازمان ها و موسساتی که ارایه گزارش هایی جهانی از توسعه اجتماعی را بر عهده دارند، متفاوت است؛ اما قدر متیقن وجوه اشتراک عدیده ای میان آنها قابل شناسایی است و از آنجا که دامنه مفهوم و به تبع آن شاخص های توسعه اجتماعی در قرآن گسترده تر است لذا رهیافت های قرآنی شاخص های مذکور را پوشش داده گر چه برخی را برجسته تر و دارای تاکید بیشتری معرفی می نماید. در بررسی های اولیه شاخص هایی همچون: مشارکت پذیری، رواداری، نظارت عمومی و... در قرآن به شکل برجسته تری مورد تاکید است. یکی از این شاخص های برجسته، «تاب آوری» است. این پژوهش با این پرسش که مفهوم شاخص تاب آوری در علوم اجتماعی، با قرآن و مفاهیم قرآنی چه رابطه ای دارد؟ و آیا مفهوم تاب آوری که امروزه در علوم اجتماعی وجود دارد همان مفهومی از تاب آوری موجود در قرآن است؟ این نتایج را در بر داشت که واژگان و مفاهیمی همچون صبر، ربص، استقامت، ثبات، طاقت آوری، عسر و یسر و... تامین کننده مفهوم کلی تاب آوری در قرآن هستند بلکه تاب آوری در مفهوم قرآنی علاوه بر مقاوم سازی مادی جامعه در برابر انواع مصایب و ناگواری ها، بعد حیات معنوی و نیز اخروی بشر را نیز پوشش می دهد.