مدل ساختاری رابطه اخلاق ستیزه جویی/ صلح طلبی با بهزیستی روان شناختی

 انسانها همواره به دنبال چگونگی دستیابی به یک زندگی خوب و سالم بوده اند. آنها چنین زندگی را با رفاه و خوشبختی مرتبط می دانند . سازمان بهداشت جهانی سلامتی را به عنوان نوعی رفاه تعریف می کند که در آن هر فرد توانایی های خود را شناسایی می کند و می تواند تلاش و نقش موثری در جامعه داشته باشد. بسیاری از مطالعات ارتباط بین فضایل اخلاقی و بهزیستی روانشناختی را نشان داده اند.

هدف از این تحقیق بررسی نقش اخلاق ستیزه جویی / صلح طلبی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی در دانشجویان است.

این پژوهش از نوع همبستگی بود. حجم نمونه در این مطالعه براساس راهنمای Kline محاسبه شده است. به این ترتیب 530 دانشجوی کارشناسی شامل 226 پسر و 304 دختر با نمونه گیری تصادفی خوشه ای از دانشکده های مختلف دانشگاه شیراز انتخاب شدند. اطلاعات لازم از طریق مقیاس بهزیستی روانشناختی Ryff  و مقیاس  محقق ساخته ستیزه جویی / صلح طلبی تکمیل شد.  در نهایت داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که ستیزه جویی / صلح طلبی (مانند نفرت ، شیطنت ، تهمت و حماقت) پیش بینی کننده منفی بهزیستی روانشناختی است (01/ . >P). نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها  نشان داد که شاخص های برازش مدل نهایی مورد تایید است.

یافته های این مطالعه  نشان  داد که مولفه های ستیزه جویی تاثیر منفی بر بهزیستی روانشناختی دارند ، لذا توصیه می شود آموزش رفتارهای مسالمت آمیز در مراکز آموزشی مورد توجه قرار گیرد.