راهبردهای بازاریابی تئاتر با بهره گیری از قابلیت های شبکه های اجتماعی همراه در تهران

در این مقاله ضمن تامل و تعمق در سه حوزه ی تیاتر به عنوان کهن رسانه ای جمعی، مفاهیم بازاریابی و قابلیت شبکه های اجتماعی نوین، به موضوع راهبردهای بازاریابی تیاتر با بهره گیری از قابلیت شبکه های اجتماعی در تهران پرداخته ایم. پدیده ی تیاتر از هویتی همگانی و ارتباطی بهره مند است. تغییر شیوه های زندگی، زایش نیازها و دگردیسی بنیادی در مناسبات کسب و کار نشان می دهد نهادینه سازی آگاهانه ی تیاتر با بهره مندی از ظرفیت گسترده ی شبکه های گروهی و توان مقبول هنرهای نمایشی برای رسیدن به مدلی مطلوب در حوزهی بازاریابی مدرن امکان پذیر است.
بر این اساس سوالات اصلی این پژوهش حاوی این پرسش هاست: مولفه های مدل بازاریابی برای تیاتر به سبب شبکه های اجتماعی همراه کدامند؟ وضعیت کنونی تیاتر و بازارهای آن به چه ترتیبی است؟ قوت و ضعف های آن چیست؟ و چه فرصت و تهدیداتی متوجه این بازار بالقوه است؟
این پژوهش بر مبنای روش تحلیل راهبردی، نخبگی یا سوات (SWOT)، شناخت نقاط درونی و بیرونی، روش نمونه گیری هدفمند و حجم نمونه 40 نفر از متخصصین، با اعتبار سنجی ابزار تحقیق (پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ در محیط نرم افزار SPSS) بررسی شده است. همچنین حسب نوع شناسی محیط پیرامون و ترسیم وضعیت موجود و مطلوب، از تکنیک فاصله، اسپیس (SPACE) به ارزیابی موقعیت و انتخاب راهبردهای بهینه پرداخته است. یافته ها نشان می دهد مدل مطلوبی که با استفاده از قابلیت های شبکه های اجتماعی برای بازاریابی تیاتر توصیه می شود مدلی مبتنی بر راهبردهای SO یا راهبردهای تهاجمی است تا بتوان با بهره گیری از نقاط قوت داخلی و فرصت های رویدادهای خارجی، حداکثر موفقیت را در بازار کسب کرد.