ارزیابی ارتباط بین بی نظمی فیزیکی فضاهای شهری و احساس ناامنی اجتماعی (مورد مطالعه: بخش شمالی شهر تبریز)

مفهوم مکان، اصلی ترین بخش در تاریخ اندیشه جرم شناسی است. نظریه پردازان از قرن 18 به دنبال یافتن ارتباط بین جرایم و مشخصه های بوم شناختی هستند و میزان ارتکاب جرم و جنایت تاثیر زیادی بر میزان احساس امنیت اجتماعی دارد؛ بنابراین این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین بی نظمی فیزیکی فضاهای شهری و میزان احساس امنیت اجتماعی در شمال شهر تبریز به انجام رسیده است. این موضوع با روش پیمایش به انجام رسیده است. جامعه آماری پژوهش تعداد جرایم فوریتی تماس گرفته شده با 110 شهرستان تبریز در سال 1396 در بخش شمالی شهر تبریز بود که از طریق فرمول کوکران مقدار نمونه برداری270 مورد محاسبه شده است. تکنیک گردآوری اطلاعات پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss به انجام رشیده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که بین بی نظمی فیزیکی فضاهای شهری و احساس ناامنی اجتماعی با میزان همبستگی (345/</strong>0)</strong>در بخش شمالی شهر تبریز ارتباط معنی داری وجود دارد؛ همچنین بین عدم نظارت مداوم بر عرصه های فضاهای شهری و افزایش احساس ناامنی شهروندان رابطه مثبت و معنی دار در سطح اطمینان  99 درصد (000/0) وجود دارد. دیگر یافته تحقیق نشان می دهد که بین متغیر تراکم پایین جمعیت و احساس ناامنی اجتماعی شهروندان رابطه معکوس و معنی داری در سطح اطمینان 99 درصد(003/0) وجود دارد.