کانی‏‏ شناسی، زمین شیمی‏‏ ، محیط زمین ساختی و منشا گرانودیوریت‏‏ های شرق بیدشک (پهنه ماگمایی ارومیه- دختر)

گرانودیوریت- دیوریت شرق بیدشک با سن میوسن در شمال‏‏ شرق اصفهان و در امتداد پهنه ماگمایی ارومیه دختر رخنمون دارند. بر اساس بررسی های کانی‏‏ شناسی، پلاژیوکلاز، کوارتز، پتاسیم فلدسپار، هورنبلند و بیوتیت از کانی‏‏ های اصلی، مگنتیت و آپاتیت از کانی‏‏ های فرعی و کلسیت و کلریت از کانی های ثانویه سازنده این سنگ‏‏ ها هستند. بافت غالب این سنگ‏‏ ها گرانوفیری و پورفیری با زمینه دانه ریز است. حضور پلاژیوکلازهایی با زونینگ نوسانی، بافت غربالی و حاشیه غبارآلود ‏ نشان‏ دهنده نبود شرایط تعادل هنگام تبلور ماگمایی هستند. ترکیب آمفیبول‏‏ ها در محدوده‏‏ آمفیبول‏‏ های کلسیک قرار گرفته است و از نوع ترمولیت- اکتینولیت و مگنزیوهورنبلند هستند. فنوکریست پلاژیوکلاز ترکیب آندزین تا لابرادوریت دارد؛ اما پلاژیوکلازهای سدیک‏ تر با ترکیب الیگوکلاز نیز در این سنگ‏ ها دیده می‏ شوند. با استفاده از فشارسنجی و دماسنجی هورنبلند، تشکیل این کانی در سنگ‏‏ های نیمه‏ نفوذی منطقه بین 01/3 تا 63/3 کیلوبار و دمای 685 تا 732 درجه سانتی گراد برای مگنزیوهورنبلند روی داده است. بررسی‏‏ های زمین شیمیایی نشان می‏‏ دهند که این توده گرانودیوریتی، متا‏‏ آلومینوس، کالک‏‏ آلکالن و از نوع I است و در محیط‏‏ های فرورانش وکمان‏‏ های آتشفشانی مرتبط با قاره تشکیل شده است. الگوی بهنجارشده عناصر کمیاب و خاکی کمیاب سنگ‏ های‏ نفوذی این منطقه نسبت به ترکیب گوشته اولیه و کندریت، بیانگر غنی شدگی LREE نسبت به HREE است. نمودارهای زمین شیمیایی نیز نشان می‏‏ دهند پیدایش ماگمای اولیه گرانودیوریت شرق بیدشک با منطقه فرورانش مرتبط بوده است. همچنین، تنوع در مقدار Rb نسبت به Nb در گرانیتوییدهای شرق بیدشک می‏‏ تواند ‏ نشان‏ دهنده غنی‏ شدگی ماگمای اولیه سازنده این سنگ‏ ها تحت تاثیر مذاب‏ های حاصل از رویداد متاسوماتیسم گوه گوشته‏‏ ای در اثر فرورانش نیوتتیس باشد.