زمین شیمی، ایزوتوپ‏ های S و Sr، و منشا کانسار باریت شاه‏ نشین‏، شمال غرب استان کردستان، ایران

کانسار باریت شاه نشین (شمال شرق مریوان)، به‏گونه چینه سان و عدسی شکل، در میزبان سنگ ‏های ‏آتشفشانی کرتاسه‏ پسین جای دارد. باریت‏ ها به طور عمده تک کانی، درشت بلور و به شکل های صفحه ‏ای و تیغه ‏ای هستند. مقادیر δ34S بین 53/21-05/19‰ باریت‏ ها و مقایسه بین داده های 87Sr/86Sr نمونه ‏های باریت (70649/0 تا 70651/0) با نسبت‏ های آنها در آب دریای کرتاسه پسین (7075/0(و سنگ ‏های آتشفشانی میزبان (704/0 تا 705/0) بیانگر تشکیل کانسار شاه ‏نشین‏ توسط سیال های گرمابی زیردریایی است. این سیال دارای دو منشا ماگمایی و آب دریاست. تغییر در نسبت اختلاط این دو سیال به تغییر در فراوانی عناصر جزیی، (ppm 3/175-6/4) REEs و نسبت‏ های LREE/HREE منجر شده است. نزدیکی مقادیر δ34S نمونه‏ های باریت و آب دریای مرتبط با آنها‏ (22-20‰)، گویای مقدار کم گوگرد سیال ماگمایی، تشکیل باریت در جریان آزاد آب و شرایط اکسیدان بستردریاست. داده ‏های باریت شاه ‏نشین همسان کانسار نوع فلسیک کوروکو، نهشته شده در حوضه حاشیه قاره‏ای بین پهنه فرورانش و حاشیه غیرفعال است.