تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر عملکرد و مولفه های کارایی عناصر در کنجد

به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر عملکرد و مولفه های کارایی عناصر در کنجد آزمایشی به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 96-1395 در کرمانشاه اجرا شد. عامل اول شامل کود نیتروژن با چهار سطح صفر، 33، 66 و 100 درصد نیتروژن نیاز محصول و عامل دوم تلقیح کودهای زیستی با بذر در چهار سطح شامل بدون تلقیح کود زیستی، تلقیح با ازتوباکتر، تلقیح با آزوسپریلیوم و تلفیق با هر دو باکتری بود. این آزمایش در هر سال در سه قطعه زمین شامل شاهد، مصرف 10 تن کود دامی و مصرف 10 تن کود کمپوست زباله شهری اجرا شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر سطوح کود نیتروژن و کود بیولوژیک بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در هر سه محیط مورد مطالعه معنی دار بود. بیشترین مقادیر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در هر سه محیط آزمایشی در تیمار تلفیقی کودهای ازتوباکتر و آزسپریلیوم بدست آمد. مقدار عملکرد دانه در تیمارهای سطوح کود نیتروژن در محیط های مورد مطالعه متفاوت بود بنحوی که بیشترین مقدار عملکرد دانه (1298 کیلوگرم در هکتار) در محیط شاهد در تیمار 100 درصد نیاز نیتروژن، در محیط کود دامی در تیمار 33 درصد نیاز نیتروژن (1565 کیلوگرم در هکتار) و در محیط کمپوست در تیمار 66 درصد نیتروژن (1799 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که می توان با کاربرد تلفیقی کودهای بیولوژیک به همراه کود دامی یا کمپوست می توان در مصرف کودهای شیمیایی صرفه جویی کرد و همچنین عملکرد قابل قبولی نیز داشت. همچنین مصرف کودهای بیولوژیک و کود آلی موجب افزایش کارایی استفاده از عناصر شد که این افزایش در نهایت می تواند علاوه بر کاهش هزینه های تولید منجر به افزایش عملکرد گرد.