اثر غلظت های مختلف نانوذرات بتاسیکلودکسترین برشاخص های رشد و سیستم های دفاعی آنزیمی، نشت یونی و میزان پراکسیداسیون لیپیدی غشاء در گیاه دارویی ریحان رقم کشکنی لوءلوء (Ocimum basilicum L. c.v. keshkeni luvelou)

ورود فناوری نانو به حوزه گیاهان دارویی ،صنعت کشاورزی و صنایع غذایی متضمن افزایش میزان تولیدات و کیفیت آن ها، در کنار حفظ محیط زیست و منابع کره ی زمین می باشد. خصوصیات مواد با تغییر اندازه آن ها به سمت نانو تغییر می کند. نانوذرات بتاسیکلودکسترین به عنوان یک استراتژی جدید محافظت از گیاه توصیف می شود و واکنش دفاعی گیاه را القاء می کند. به همین منظور مطالعه اثر نانوذرات بتاسیکلودکسترین بر روی شاخص های فیزیولوژیکی و فعالیت های بیوشیمیایی، در رقم کشکنی لوءلوءی ریحان، آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی باچهار تکرار درچهارسطح0،10،50،100 میلی گرم بر لیتر در گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد شاخص های مختلف رشد از جمله طول و قطر ریشه و ساقه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی وسطح برگ نسبت به شاهد درسطح احتمال 5% افزایشمعنی داریافت. بیشترین افزایش در تیمار 50 میلی گرم بر لیتر مشاهده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتازو کاتالازو پراکسیدازو میزان مالون دی آلدیید و نشت یونی ریشه و برگ درسطح خطای5درصد (P≤%5) نسبت به کنترل افزایش معنی دار یافت. شاخص پایداری غشاء از طریق اندازه گیری میزان نشت الکترولیت برگ و ریشه ارزیابی شد. کاهش معنی دار (P≤%5) نشت یونی و مالون دی آلدیید ریشه و برگ در تیمار 50 میلی گرم برلیتر از نانوبتاسیکلودکسترین مشاهده شد که نشان دهنده افزایش فعالیت آنزیم ها است. ورود نانوذرات بتاسیکلودکسترین به حوزه ی کشاورزی می تواند دامنه کنترل شیمیایی و اختلال در اعمال فیزیولوژی محیطی را به حداقل برساند. روند تغییرات پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مورد بررسی در مطالعه حاضر، شاخص های نسبتا مطمین جهت معرفی بهترین غلظت از نانوبتاسیکلودکسترین برای گیاه دارویی ریحان می باشد.