مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آرام سازی روانی-حرکتی به شیوه دوسا بر علائم بهبودی سلامت جسمانی و بهزیستی روانی در بیماران مبتلا به ام. اس

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آرام سازی روانی حرکتی به شیوه دوسا بر علایم بهبودی سلامت جسمانی و بهزیستی روانی در بیماران مبتلا به ام. اس شهر تهران در سال 1396 انجام شد.

روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی است و برای جمع آوری داده ها از طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و پیگیری استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران عضو جامعه ام. اس شهر تهران تشکیل دادند که از بین آن ها، 45 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای و گروه آزمایش آرام سازی روانی حرکتی به شیوه دوسا نیز 11 جلسه 45 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل سلامت جسمانی ویکری و همکاران (1995) و بهزیستی روانی ریف (1989) بودند که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار SPSS نسخه 22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام گرفت.

یافته ها نشان داد که هر دو مداخله به کار رفته در این پژوهش می توانند به طور معناداری سلامت جسمانی و بهزیستی روانی، را در بیماران مبتلا به ام. اس بهبود بخشند (05/0<p)، با این تفاوت که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد دارای تاثیر بیشتری بر سلامت جسمانی و بهزیستی روانی بود. به علاوه درمرحله پس آزمون-پیگیری تفاوت معنی دار مشاهده نشد (05/0<p) که بیانگر پایداری تغییرات مداخله است.

بر اساس نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و آرام سازی به روش دوسا، مداخلات موثری در افزایش سلامت جسمانی و بهزیستی روانی بیماران ام. اس دارند اما تاثیر درمان پذیرش و تعهد بیشتر بود.