تفسیر توالی دیاژنتیکی و ژئوشیمی سازند پروده (ژوراسیک میانی) در بلوک طبس، شرق ایران مرکزی

سازند پروده از نهشته های ژوراسیک میانی به عنوان اولین سازند از گروه مگو پس از رخداد سیمرین میانی در بلوک طبس، شرق ایران مرکزی، برجای گذاشته شده است. به منظور تفسیر توالی دیاژنزی و تاریخچه پس از رسوب گذاری سنگ های کربناته این سازند، دو برش مزینو و کلشانه با ضخامت های 69 و 54.9 متر در بلوک طبس، مورد مطالعه قرار گرفته است. فرآیندهای دیاژنزی موثر بر این سنگ ها شامل میکریتی شدن، سیمانی شدن، نیومورفیسم، فشردگی، شکستگی و پرشدگی رگه ها، سیلیسی شدن، پیریتی شدن، دولومیتی شدن و هماتیتی شدن است. روند مثبت تغییرات نمودارهای آهن در برابر منگنز، آهن در برابر سدیم و همچنین پایین بودن نسبتSr/Mn  در نمونه های مورد مطالعه و رابطه خطی معکوس آن با مقادیر Mn نشان دهنده بیشترین تاثیر دیاژنز متیوریک و تا اندازه ای دیاژنز تدفینی در این سازند است. همچنین تغییرات ((wt)1000*Sr/Ca) در برابر Mn نشانگر باز بودن سیستم دیاژنتیکی و ترسیم نمودار Sr/Na در برابر Mn، ترکیب نزدیک به نمونه های کربناته و آب و هوای مناطق نیمه گرمسیری معتدل عهد حاضر است و با نقشه های جغرافیای دیرینه ژوراسیک میانی نیز هم خوانی دارد. بر اساس شواهد پتروگرافی و آنالیز عنصری، توالی پاراژنزی سنگ آهک های سازند پروده در چهار محیط دریایی، آب شیرین، تدفینی و بالاآمدگی تفسیر و طی سه مرحله ایوژنز، مزوژنز و تلوژنز، رسوبات را تحت تاثیر قرار داده اند.